Lateralizacja rzepki – najpopularniejsze przyczyny i objawy dolegliwości

Lateralizacja rzepki

Zdarzyło Ci się, że po wysiłku fizycznym odczuwasz ból kolana? Zawsze byłeś/byłaś aktywna i nigdy ćwiczenia nie sprawiały Ci to żadnych trudności? Skąd więc teraz nagle pojawił się problem? Część pacjentów cierpi na powysiłkowy ból przedniego przedziału kolana. Powodem wyżej wymienionych dolegliwości jest zazwyczaj ciąg przyczynowo – skutkowy zaburzeń trakcji rzepki kolanie (w stawie rzepkowo – udowym). Fizjologiczny ruch rzepki jest biomechanicznie prawidłowy. Rzepka ma ciągły kontakt ze stawem. Zobacz, jakie są najpopularniejsze przyczyny i objawy lateralizacji rzepki.

ból kolana

Najpopularniejsze przyczyny lateralizacji rzepki

Najogólniej rzecz ujmując, do lateralizacji rzepki mogą przyczynić się następujące czynniki:

  • wrodzone anomalie w budowie rzepki,
  • nieprawidłowości w funkcjonowaniu napięcia mięśnia czworogłowego uda,
  • jedna noga dłuższa niż druga,
  • nadmierny poziom napięcia mięśnia piszczelowego, uda i łydki,
  • wady w obrębie osi kończyny dolnej,
  • koślawość kolan.

 

Jakie są objawy lateralizacji rzepki?

Jeśli odczuwasz dolegliwości podczas chodzenia po schodach, klękania, bądź przysiadu może to oznaczać, że mechanika stawu rzepkowo – udowego jest zaburzona. Przyczyną Twoich dolegliwości  prawdopodobnie jest lateralizacja rzepki.

 

Kiedy mówimy o lateralizacji rzepki?

O lateralizacji rzepki mówimy, gdy zaburzeniu ulega tor ślizgu rzepki. Dochodzi wtedy zazwyczaj do jej odchylenia w stronę boczną, a troczki rzepki po stronie bocznej ulegają skróceniu, natomiast przyśrodkowe wydłużają się. Zmiana toru doprowadza do wywołania bólu, a w dłuższej perspektywie – do degeneracji chrząstki stawowej.

 

Lateralizacja rzepki – przyczyny jej powstawania

Dolegliwość może wynikać z uwarunkowań anatomicznych bądź dysbalansu mięśniowego. W przypadku koślawości kolan tor rzepki jest zaburzony bocznie. Dolegliwości wynikają z wzmożonego przyparcia powierzchni stawowych i ewentualnego konfliktu z fałdami maziówkowymi. Podobna sytuacja występuje w kolanach o prawidłowej mechanice – z zaburzoną kinetyką głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego i jej siły w stosunku do głowy prostej oraz bocznej.

Co więcej, u kobiet problem bólu przedniego przedziału kolana może być związany z gospodarką hormonalną. W drugiej fazie cyklu menstruacyjnego może dochodzić do obrzęku maziówki, co powoduje konflikt rzepki z obrzękniętym fałdem maziówkowym.

 

Lateralizacja rzepki – ćwiczenia

cwiczenia na kolano

W przypadku pacjentów, którzy narzekają na ból kolana, najważniejszym winowajcą, prowadzącym do powstania przykrych dolegliwości, jest rzepka w kolanie. W sytuacji uszkodzenia stawu kolanowego najczęstszą przyczyną okazuje się lateralizacja rzepki. Ćwiczenia wykonywane pod okiem fizjoterapeuty mogą przynieść ulgę i poprawę. Opierają się one na ćwiczeniach rozciągających mięsień czworogłowy, ale również na wzmacnianie struktur w stawie rzepkowo-udowym. Pośród form treningu cardio, które sprawdzają się w przypadku lateralizacji rzepki (ćwiczenia bezpieczne dla stawów) znajduje się między innymi trening na rowerze stacjonarnym lub przejażdżka na jednośladzie na zewnątrz. Warto przy tym zwrócić uwagę na optymalne ustawienie siodełka. Również orbitrek jest bezpieczny dla kolan. Fizjoterapeuci i lekarze zalecają również wizyty na basenie, jednak do stylów, który nie jest polecany, należy żabka.

Lateralizacja rzepki – fizjoterapia

Należy pamiętać, że lateralizacja rzepki nie bierze się znikąd. Zazwyczaj spowodowana jest dysfunkcją bądź zaburzeniem mechaniki w odleglejszym obrębie ciała. Często lateralizacja rzepki jest manifestacją problemu stosunku długości kończyn bądź zaburzenia na wysokości miednicy, dlatego bardzo ważna jest szczegółowa diagnostyka pacjenta, aby leczyć pierwotną przyczynę problemu, a nie jedynie objawy.

Jeżeli zaobserwowałeś/zaobserwowałaś u siebie podobne dolegliwości to właściwym rozwiązaniem będzie skonsultowanie się z fizjoterapeutą i ustalenie dokładnej przyczyny Twoich dolegliwości oraz zaprogramowanie celowanej terapii.